8/04/2016

Batalo kun eta alko




Kaptita alkido de Dalmini 




Mia kara,
Kiel vi fartas en Slovakio?
Tie ĉi estas varma somero ĉir. 32 gradojn.
Tamen en nia vilaĝo naturoplena estas freŝa vetero krom tagmeze.
Hieraŭ, kiel kutime, mi iris al la kampo de medikamentaj herboj 백출,
kaj hazarde kaptis unu etan alkon per ŝtonĵeto.
Fakte, nuntempe ni, kultivistoj suferas pro tio, ke ili fuŝas kultivaĵojn.
Kelkfoje oni eĉ dungas hundon por forpeli ilin.
Miaflanke, mi pendigis kamforojn sur retajn barilojn,
tamen verŝajne tio vanas.

Rimarkinte la alketon, mi malrapidmove prenis ŝtoneton enmane.
Ankaŭ ĝi rimarkis min kaj ĝi saltadis por fuĝi.
Mi ĵetis du, tri ŝtonetojn sinsekve, wow, eble, unu el tiuj trafis ĝin !
Ĉar ĝi falis flanken, eble ĝi momente svenis.
Kiel fari? Ĉu mi manĝu? Ĉu mi ĵetu ĝin en arbaron?
Do, mi ŝnuris ĝin svenintan ĉe la pordo de mia forcejo.
Mi ne povis trovi alian solvon.

Sekvan tagon, kiel kutime mi iris al la kampo.
Ho, la eta alko mordis la ŝnuron kaj sidis ĉe iu arbo.
Ĝi ne povis forfuĝi pro la ŝoko de mia ŝtonĵeto.
Tamen, ĝiaj piedoj ankoraŭ implikiĝis pere de la ŝnuro.
Mi malplektis la ŝnuron kaj liberigis ĝiajn piedojn.
Ĝi zigzage marŝis pro ankoraŭa ŝoko kaj eksidis sub iun arbon.

Ambaŭ flankoj estas problemo,
jen, oni kaptas alkojn, jen ankaŭ ne kaptas.

Ĉiaokaze, vi revenu rapide, kara !
Ĉio, maturiĝantaj rikoltaĵoj en niaj kampoj atendas vin.


                                               2016.7.31    via kara, Dalmini


Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire