La 9an de septembro en la jaro 2017,
Leo estis alvokita de neevitebla patria devo en Koreio.
Temas pri milita servo.
Nur 20-jara junulo li estas.
Kvankam Dalmini kaj mi estas relative prudentaj gepatroj,
kvankam Leo estas relative matura junulo,
tamen, en tiu tago matene, ni estis tute silentaj pro dolora emocio.
Kvankam ja oni diras, ke nuntempa milita servo moderniĝis kaj mildiĝis,
tamen preni pafilon en tiu aĝo estas terure.
Ne decas, ke tiom junaj devas pasigi 21 monatojn nome de milita servo.
Jen, aspekto de la ceremonio por akcepti novajn soldatojn.
Ĉir. 300 junuloj senharigitaj kun la familio aŭ koramikino staris en la korto.
Eĉ vigla muziko, eĉ komika rakonto kriitaj de la scenejo estis ŝajne tristaj.
La juna soldata trupo aspektis kvazaŭ glaciita.
Nuntempe la vorto "paco" ŝanĝis la signifon en mia koro.
Antaŭe "paco" signifis filozofa, iusence abstrakta por mi,
sed, nun, mi krude povas difini la vorton "paco" ; sen milito!
Paco ne estu malproksima, ne estu nebula.
Paco estu ankaŭ en nia aktuala vivo.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire