Aŭtunas mia kabano

Estas trankvila mateno kun agrabla vetero.
Koreoj nuntempe ferias ĉir. 10 tagojn okaze de Mezaŭtuna Festo.
La ferio pli beligas la aŭtunon.

Sur eta sojlo de mia domaĉo,
mi legas libron kaj
ĝuas rigardi kamparan etoson.

Ĉe la enirejo, pendigitaj plantoj sekiĝas.
Ili baldaŭ ŝanĝiĝos kiel naturaj balailoj.

Tage, sufiĉas trafenestra sunbrilo por lumigi la ĉambron.
Ĉe la fenestro,
ankaŭ aŭtunaj folioj de la sojo, refleksitaj de la suno, plilumigas ĝin.

La kuirejo origine estis nenio.
Ĉar oni uzis alian tradician kuirejon kun Ondol-sistemo.
Nuna eta kuirejo estas taŭga por nia familieto.

Hieraŭ Dalmini fabrikis elkanan kadron de lampo.
Mi kovris ĝin per mallerte pentrita de mi papero.
Ĝia nebula lumo tre taŭgas por la modesta ĉambro.

Mi preferas vespermanĝi ekstere, kiam miaj geamikoj vizitas nin.
Freŝa aero, stelplena ĉielo, trankvila vespero estas bonaj ingrediencoj,
kiujn kampara vivo oferas al homoj, dankon, la vivo!