Sezono de mirteloj

Nun estas sezono de mirteloj en mia kampara vilaĝo "Hwabuk 화북" . Frumatene, kiam sunbrilas, Dalmini, mia edzo kaj mi iras al nia malgranda kampo por pluki mirtelojn.

Matena plukado estas ĉiam agrabla. Freŝa mateno kun pura aero, etaj ranoj sur la folioj, eĉ sur grapoj, kun kiuj ni flustre babilas. Kiam ni plukas mirtelojn pendintajn sur altaj branĉoj, nia kapo kun etendita brako pinte levas por akiri la fruktojn. Kiam branĉoj kun abundaj grapoj preskaŭ kuŝas proksime de la tero, aŭtomate ni surgenuas por pluki ilin. Jes ja, en la vivo, kun orgojla homo, oni levas la kapon por samniveliĝi, kaj kun modesta homo, oni ankaŭ fariĝas modesta!

Dum la mirtelsezono, kelkfoje pluvas, kaj mi kuras al la kampo, ne por pluki, sed por pentri. Ĉar la malgranda konstruaĵo ene de la kampo estas ankaŭ mia ateliero.

Antaŭ 14 jaroj, forlasinte urban vivon, nia familio translokiĝis en kamparon, kaj ververe, ni revis tian vivon. Kaj nun la revo realiĝas.