Reveno de la sonĝo en Kartvelio

Ĵus reveninte de la vojaĝo en Kartvelio kun amikaj esperantistoj,
mi ŝajne ankoraŭ ne eliris el la sonĝo de la vojaĝo.
Tamen, oni diras, ke okazas vojaĝo por reveni.
Alivorte, vera vojaĝo esence brilas, kiam oni revenas hejmen.
Feliĉe, la arbustoj de mirteloj en nia kampo svingas min :
     Vekiĝu !! Eliru el la sonĝo !!
La mirteloj ekmaturiĝas !!

Kutime, fine de iu ajna vojaĝo,
mi ĉiam instalas kelkajn tagojn por ĝui solan tempon.
Ankaŭ ĉi-foje, post ĉies reveno, mi pasigis unu plian tagon trankvile.
Jen, kelkaj aspektoj, kiujn mi retrovis dum la lasta tago.
Tamen, kiel infanoj poiomete manĝas bongustan ĉokoladon,
iom da tempo poste, mi revizios ĉiujn paŝojn,
kiujn mi faris kun miaj francaj kaj koreaj geamikoj.

Lernolibro por kartvelaj infanoj dum rusa imperio

Dimanĉa Tbiliso

Ĉiutaga bazaro sur iu ponto

Sovietuniaj aĵoj en la bazaro

Duamanaj aĵoj kaj riparanta virino por malnova tapiŝo

Manlaboritaj ŝuoj el felto

Ŝatili, eta vilaĝo, tute proksime de la montaro Kaŭkazo...

Batumi kun nigra maro kaj mirinda marborda botanika ĝardeno...

Mistera kaverno, Prometeo...

Troglodita monahejo David Gareĝi...

Persone, plej ŝatata vilaĝo, Sirnari kaj Mcĥeta...




Ho, Kartvelio, atendu,
mi baldaŭ revenos !