Mirinda fortreso, Ŝatili

Hinkali, kartvela tipa manĝaĵo

Kaŭkazo estas montara sistemo inter la Nigra kaj Kaspia maroj,
kiuj dividas kaŭkazian regionon en du partoj : norda kaj suda.
La nomo "Kaŭkazo" devenis de greka vorto "Kaŭkasos".
Supozeble, mem la greka termino originas de la malnovirana "kapkah",
kio signifas "granda monto", aŭ de hetita "kazkaz" ' nomo de tribo,
kiu loĝis en suda bordo de la Nigra Maro.

Se iu demandus al mi, al kiu loko de Kartvelio mi nepre revojaĝos,
senhezite mi respondus eĉ kriante : Ŝatili !!

Iun tagon, frumatene,
la ĉefa gvidanto Mindia, kiu originas el Ŝatili, diris al ni en la aŭto.
"Ekde nun, vi iros al fantazia vilaĝo, proksime de Kaŭkazo,
kie oni ne bezonas monon, poŝtelefonon. Ĉar nenie estas vendejo."
La aŭto veturis de Tbilisi pli ol 7 horojn,
kaj poste la belega montaro Kaŭkazo preskaŭ tuŝeblis de niaj manoj.

Kun la gvidanto Mindia, centre plej alta viro

Tute verdaj herbejoj kaj sovaĝaj floretoj ĉe la neĝmontaro!!
Dum la paŭzo, ni saltis tie kiel infanoj aŭ eble kiel la ŝafaro de la montaro,
kiu amase svarmis, saltis, kuris ignorante nian veturadon.

Atinginte Ŝatili, 2700 metrojn surper la marnivelo,
ni vidis, ke kelkaj vilaĝaninoj de nia loĝejo preparantis vespermanĝon por ni.
Dumtempe, ni promenis en la vilaĝeto, kiu ĉirkaŭitas de enorma ĝardeno Kaŭkazo.
Kvankam estis tre interesa, la fama vilaĝa fortreso, kiu aspektas kiel tiu de 12a jarcento,
tamen, la vilaĝa modesta lernejo pli forte tiris mian atenton.
Nur 12 infanojn kun 4 instruistoj ĝi havas !!!

Nura bedaŭro estis por mi resti tie nur 2 tagojn, ne 1 semajnon.
Neniu luksa vendejo, neniu bazaro, neniu tutmonde fama monumento estas,
sed plenplenaj naturaĵoj, modesta etoso kun vivenergio sufiĉas kiel paradizo.

Dalmini instalas artefaritan aglon flugantan por sia kampo

Ĉi-matene frue, mi vizitis nian kampeton da mirteloj kun Dalmini.
Dum mia sopiro al Kartvelio pli profundiĝas,
ja niaj mirteloj pli maturiĝas !!
Baldaŭ ni ekrikoltos !!