 |
| En la buso kun Clara |
Kiam mi atingis la aerporton de Barcelono,
Clara, kara amikino, varme brakumis min.
- Kia feliĉo !!
Ni ambaŭ kriis.
Antaŭ 7 jaroj kun grupo,
sed ĉifoje por mia nova revo pentradi
mi denove vizitas ŝin.
 |
| La konstruaĵo, kie situas ŝiaj familiaj eksaj kukejo kaj loĝejo |
Ĉiu-matene ni marŝas ien tien.
Se iu bela loko montriĝas,
ni senhezite instalas faldeblan seĝon.
La strato, kie ŝi ludis en infanaĝo,
ĉe iu butiko, de kie Sagrada Familia videblas,
en vigla kafejo inter babilemaj personoj,
ĉe la maro, kun sunumantaj homoj,
eĉ en ekspoziciejo,
ni rigardas nudajn skulptaĵojn.
ni rigardas nudajn skulptaĵojn.
Ĉio kun Clara fariĝis modelo por desegni,
kondiĉe, ke ĉiam ni kunportu faldeblan seĝon.
- Ana, rigardu la virinon.
- En metroo observu diversecon de homoj, eĉ de ŝuoj.
- Rapide kaptu strukturon de modelo, r.a.p.i.d.e.
- Rapide kaptu strukturon de modelo, r.a.p.i.d.e.
Estas magio,
ke ĉe ŝi, miaj fingroj libere dancas.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire